صحبت کردن درباره تاریخ باشگاه و مقایسه کردن، حتی در فلامنگو، جایی که ملتی از هواداران زیکو و دار و دسته اش را روی یک پایه قرار می دهند، هرگز آسان نیست. البته که هست. اما پس از شکست برزیل در سال 2020، علاوه بر دستاوردهای قابل توجه برای دومین سال، طبیعی است که بپرسیم: آیا فلامنگو فعلی بهترین در تاریخ است؟دوران تسلط کنونی بسیار جذاب است و می توان آن را به صورت علمی در عرصه ورزش مشاهده کرد. همه بازی های خانگی نه تنها فلامنگو FC مورد علاقه، بلکه اکثر بازدیدکنندگان را نیز به نمایش می گذارند. این در حال حاضر یک استدلال خوب است.
چگونه دهه 80 را باز کنیم؟ اگر دهه 80 فلامنگو را در نظر بگیریم، چیزی برای فکر کردن وجود ندارد. قهرمان برزیل در سال های 1980، 1982، 1983، قهرمان کوپا یونیائو در سال 1987 (باز هم برزیل)، لیبرتادورس در سال 81 و بازی خاطره انگیز مقابل لیورپول در جام جهانی. تیم یک ماشین واقعی بود.
اما حقیقت این است که گروه بندی همه نام ها در یک بسته کمی ناعادلانه است. بله، زیکو در سال 1987 از ایتالیا بازگشته بود، اما این مرحله دیگری از کار او پس از ورود ناعادلانه مارسیو نونس بود. علاوه بر این، در حمله فلامنگو رناتو گاچو، ببتو و زینیو حضور داشتند که به شدت با سال‌های اول دهه تضاد داشت.
بنابراین، یک مقایسه منصفانه در اینجا این است که فلامنگو را به عنوان فاز قبل از جدایی زیکو (1983) و فاز دوم بعد از 85 قرار دهیم. همانطور که برونو هنریکه، اورتون ریبیرو و دی آراسکاتا رفتند، گابریل آمد و رفت، و بازگشت او با یک تیم جدید. نقطه عطف دیگری برای فلامینگو خواهد بود.
هنوز از دست رفته حتی کسانی که می خواهند جنجالی تر باشند باید اعتراف کنند که فلامینگو هنوز راه درازی برای رسیدن به جایگاه منگو در ابتدای دهه 80 دارد. چیزی که در پایان سال 2019 از خورخه ژسوس و تیمش فرار می کند.
نه تنها این: فوتبال برزیل در آن زمان بهترین در جهان بود، با چندین تیم بزرگ و رقابت بزرگ. فلامینگو امروز ترکیب بسیار خوبی دارد، اما این نشان از روزگاری است که بهترین بازیکنانش در اروپا یا تیم برزیل قهرمان نیستند.
دستاوردهای فعلی را پوشش نمی دهد، اما در مقایسه با تیمی با زیکو، جونیور، لئاندرو، موزر، تیتا و یک شرکت محدود دشوار است.
غول های فعلی فلامنگو در حال مبارزه برای دومین تیم بزرگ تاریخ باشگاه هستند. علاوه بر آخرین نسخه از دهه 80، تیم هایی از دهه 50 - 53، 54 و 55 - و سه بار قهرمان ریو از دهه 60 (1963 و 1965) نیز وجود دارند، اما آنها مجبور بودند با قدرت بسیار قوی در زمین مسابقه دهند. تیم ها واسکو و بوتافوگو
فلامنگو فعلی کاملاً بر رقبای شهری خود حاکم است، زیرا در چهار سال گذشته سه بار قهرمان ریو شده است و شاهد سقوط بوتافوگو و واسکو به دسته دوم قهرمانی برزیل بوده است. امروزه فلومیننسه محبوب ترین است، اما بزرگ ترین رقیب فلامینگو نیست، پالمیراس است.
حالا سوال این است: فلامنگو چقدر طول می کشد تا به اوایل دهه 80 برسد، چیزی که هواداران قدیمی می گویند به دلیل حضور در تیم غیرممکن است و در آن زمان فلامینگو باید برای همه فضاها رقابت می کرد. رقبا این روزها با طرفداران کمی بهتر رفتار می شود، بنابراین تفریح تقریبا تضمین شده است. اما اگر گابیگول و شرکتش در این سال دیوانه وار 2021، یک لیبرتادورس و یک برازیلیا دیگر را ببرند، باید بحثی مطرح شود: آیا فلامینگو در پایان سال 2010 و ابتدای این دهه بهترین بازیکن تاریخ باشگاه نبود؟