(عکس: ویکی‌مدیا کامانز) فوتبال همیشه پیوندی بین برزیل و پرتغال بوده است، دو کشوری با تاریخ در هم تنیده با اشتیاق به ورزش و روابط فرهنگی و تاریخی. با گذشت سال ها، این رابطه در زمین قوی تر شد و بازیکنان برزیلی به باشگاه های پرتغالی رفتند یا مربیان پرتغالی به تیم های برزیلی پیوستند. فراتر از تبادل ساده استعدادها، این تعاملات فوتبال مدرن را در هر دو کشور شکل داد.اخیراً، این مشارکت در حوزه‌های جدیدی مانند پلتفرم شرط‌بندی ورزشی که به طور فزاینده‌ای محبوب است، گسترش یافته است. در برزیل و پرتغال، فوتبال به یکی از شلوغ ترین بازارها در این بخش تبدیل شده است. به عنوان مثال، بسیاری از علاقه مندان به ورزش از کد تبلیغاتی Solverde پرتغال، یکی از اصلی ترین خانه های شرط بندی در این کشور استفاده کرده اند تا پیش بینی کنند و بازی ها را با هیجان بیشتری دنبال کنند.
این پدیده اکنون منعکس کننده روشی است که فوتبال افراد را حتی در دنیای دیجیتال به هم متصل می کند.
برزیل و پرتغال با چالش‌ها و فرصت‌های موجود در عرصه جهانی، به تأثیرگذاری بر یکدیگر در فوتبال ادامه می‌دهند. این تبادل تجربیات و نوآوری نه تنها ورزش را غنی می کند، بلکه اهمیت روابط تاریخی را که همچنان در حوزه های مختلف توسعه می یابد، تقویت می کند.
در واقع برزیلی ها و پرتغالی های زیادی هستند که برای انجام فعالیت حرفه ای خود در کشورهای خارجی چندین کیلومتر را طی کردند. برخی را بررسی کنید:
درخشش برزیل در پرتغال رابطه برزیل و پرتغال همیشه با سهولت سازگاری متقابل مشخص شده است که به ویژه در فوتبال مشهود است. بازیکنان برزیلی با توجه به زبان مشترک و شباهت های فرهنگی، پرتغال را دروازه ای عالی برای ورود به فوتبال اروپا می دانستند. نمونه های بیشماری از این دست وجود دارد.
در اوایل دهه 2000، دکو یکی از بزرگترین نمایندگان این همزیستی بود. دکو که در برزیل متولد شد، تابعیت پرتغالی را گرفت و در پورتو درخشید و عناوین مهمی از جمله لیگ قهرمانان اروپا را در سال 2004 به دست آورد و سپس لباس تیم ملی پرتغال را بر تن کرد و به یکی از نمادهای فوتبال پرتغال تبدیل شد. به دنبال او، بازیکنان برزیلی دیگری مانند هالک، داوید لوئیز و اخیراً دیوید نرس نیز در باشگاه های پرتغالی تاریخ ساز شدند و جایگاه برزیل را در صحنه اروپا تثبیت کردند.
این ارتباطات نه تنها برای بازیکنان بلکه برای باشگاه ها نیز مفید است. فوتبال پرتغال که به جولانگاه استعدادهای آمریکای جنوبی تبدیل شده است، از لیگ خود به عنوان ویترین لیگ های اصلی اروپایی استفاده می کند و از طریق نقل و انتقال بازیکنان برزیلی سودهای کلانی به همراه دارد.
مربیان پرتغالی در برزیل و انقلاب آنها پس از موفقیت خورخه ژسوس در فلامنگو در سال 2019، حضور مربیان پرتغالی در برزیل به طور تصاعدی رشد کرد. در آن سال عیسی نه تنها قهرمان کمپئوناتو برازیلیرو و کوپا لیبرتادورس شد، بلکه نحوه شروع فوتبال برزیل را نیز تغییر داد. با مربیان خارجی به خصوص مربیان پرتغالی دیدار خواهم کرد. سبک تاکتیکی مستقیم و منضبط تر او، همراه با مدیریت موثر تیم، الگویی برای موفقیت شد که بسیاری از باشگاه ها به دنبال آن بودند.
این پدیده منجر به افزایش چشمگیر استخدام تکنسین ها در پرتغال شد. برزیل در حال حاضر از نظر تعداد مربیان پرتغالی با 19 مربی از سال 2019 در رتبه دوم جهان قرار دارد. این نفوذ به چندین باشگاه در سری A و B گسترش یافته است که اکنون شش نفر از آنها توسط مربی پرتغالی، آبل فریرا هدایت می شوند. پالمیراس)، آنتونیو اولیویرا (کورینتیانس)، پدرو کایسینیا (آر بی براگانتینو)، آرتور خورخه (بوتافوگو)، پتی (کویابا)، آلوارو پاچکو (واسکو).
علاوه بر خورخه ژسوس، آبل فریرا سرمربی پالمیراس نیز نقش اساسی در تقویت این «انقلاب» داشت. آبل که مدیریت پائوک یونان را بر عهده داشت، در سال 2020 به پالمیراس آمد و با موفقیت‌های قابل توجهی از جمله دو پیروزی متوالی لیبرتادورس، به سرعت به موفق‌ترین مربی تاریخ باشگاه تبدیل شد. موفقیت آنها نشان داد که روش مربیان پرتغالی بر اساس سختگیری تاکتیکی و آمادگی کامل، کاملاً با فوتبال برزیل سازگار است.
فهرست مربیان پرتغالی که در سال‌های اخیر از برزیل عبور کرده‌اند شامل اسامی ویتور پریرا (سابق کورینتیانس و فلامنگو)، لوئیس کاسترو (بوتافوگو سابق) و پائولو سوزا (فلامنگو سابق) است که نشان می‌دهد چه مبادلاتی بین این دو وجود دارد. طرفین مانند پیشرفت کرده اند. دو کشور به یک روند متحد تبدیل شده اند. بسیاری از این مربیان با سابقه کار در لیگ هایی مانند ترکیه، فرانسه، عربستان سعودی و ایتالیا، تجربه بین المللی زیادی نیز دارند. به عنوان مثال، خورخه ژسوس تنها مربی ای است که در سه کشور برزیل، عربستان سعودی (به همراه الهلال) و ترکیه (با فنرباغچه) عنوان قهرمانی را کسب کرده است.
این موفقیت مربیان پرتغالی در برزیل فرصت‌هایی را برای باشگاه‌ها فراهم کرده است تا گزینه‌های بیشتری را در بازار پرتغال بررسی کنند و متخصصانی را جذب کنند که دیدگاه‌ها و به‌روزرسانی‌های تاکتیکی جدیدی را به فوتبال برزیل ارائه می‌کنند. در عین حال، مربیان برزیلی این فرصت را دارند که صحنه ورزش کشور را با این متدولوژی های جدید غنی کنند. تأثیر این مربیان در برزیل فراتر از کسب عناوین بود، آنها انقلابی واقعی در نحوه تفکر و بازی فوتبال در جزایر قناری ایجاد کردند.
چالش ها و فرصت ها برای تیم های ملی در سال های اخیر، هر دو تیم برزیل و پرتغال با چالش هایی در عرصه بین المللی مواجه بوده اند. برزیل با وجود اینکه یکی از قدرت های فوتبال جهان است، دوران گذار را پشت سر می گذارد و پس از حذف در مرحله یک چهارم نهایی کوپا آمه ریکا و تلاش برای راهیابی به جام جهانی 2026 به رهبری پرتغال به دنبال بهبودی است. ستارگانی مانند کریستیانو رونالدو و برناردو سیلوا نیز پس از شکست یورو 2024 برای تبدیل استعدادهای فردی خود به دستاوردهای جمعی تحت فشار هستند.
هر دو تیم پتانسیل ریکاوری را دارند اما باید مسائل تاکتیکی و فنی خود را تنظیم کنند. در برزیل صحبت های زیادی در مورد نیاز به مدرن کردن سبک بازی آنها وجود دارد، چیزی که آنها می توانند از مربیان پرتغالی بیاموزند. در پرتغال، پس از دوران کریستیانو رونالدو، نسل جدیدی از بازیکنان مانند ژائو فلیکس و دیوگو کاستا شروع به رهبری کردند و بحث و جدل در مورد نحوه انجام نقل و انتقالات ایجاد کردند.
پل برزیل-پرتغال برای آینده فوتبال تبادل بین برزیل و پرتغال فراتر از تبادلات ساده بین بازیکنان و مربیان است. این نشان دهنده جهانی شدن فوتبال و روشی است که دو کشور با پیوندهای تاریخی و فرهنگی قوی همچنان بر یکدیگر تأثیر می گذارند. این ارتباطات احتمالاً در آینده تقویت خواهد شد زیرا بازیکنان برزیلی بیشتری از پرتغال به عنوان سکوی پرشی برای فوتبال اروپا استفاده می کنند و مربیان پرتغالی بیشتری دانش خود را به برزیل می آورند.
در یک سناریوی رقابتی و جهانی شدن روزافزون، این پل بین دو کشور می تواند نقش اساسی در موفقیت هر دو کشور در فوتبال جهان داشته باشد. در زمین، با استعدادهای جوان و مربیان برتر روی نیمکت، رابطه برزیل و پرتغال همچنان قوی است و حال و آینده محبوب ترین ورزش جهان را شکل می دهد.