(عکس: Spirit of the City) فوتبال همیشه یک نیروی متحد کننده بین برزیل و پرتغال بوده است، دو کشور ورزش دوست با داستان هایی در هم تنیده در فرهنگ و تاریخ. در طول سال ها این رابطه در زمین بازی شکل گرفت، چه از طریق انتقال بازیکنان برزیلی به باشگاه های پرتغالی و چه با حضور مربیان پرتغالی در باشگاه های برزیل. صرف نظر از تبادل استعدادها، این دیدار فوتبال مدرن را در هر دو کشور شکل داد.این همکاری به سرعت در حوزه‌های جدیدی مانند سایت‌های شرط‌بندی ورزشی گسترش یافت و مخاطبان بیشتری را به دست آورد. در برزیل و پرتغال، فوتبال به یکی از منابع اصلی درآمد میلیون ها نفر در این منطقه تبدیل شده است. به عنوان مثال، بسیاری از علاقه مندان به ورزش از خدمات آسان کازینو آنلاین رایگان Solverde پرتغال، یکی از اصلی ترین خانه های شرط بندی ورزشی آنلاین، استفاده کرده اند تا ساعت های زیادی این ورزش را دنبال کنند.
این تجربه نشان می‌دهد که فوتبال چگونه مردم را به هم متصل می‌کند، به‌ویژه اکنون در دنیای دیجیتال.
با وجود تمام فشارها و چالش هایی که جهان با آن مواجه است، برزیل و پرتغال همچنان در فوتبال به مصاف یکدیگر خواهند رفت. این تبادل تجربیات و نوآوری نه تنها بازی را غنی می کند، بلکه شور و نشاط این رابطه تاریخی را تقویت می کند که در محیط های مختلف به شکوفایی خود ادامه می دهد.
حقیقت این است که هزاران برزیلی و پرتغالی وجود دارند که تنها چند کیلومتر را طی کردند تا فعالیت حرفه ای خود را در خاک خارجی انجام دهند. برخی را ببینید.
برزیلی ها پرتغال را ترک می کنند رابطه برزیل و پرتغال همیشه در فوتبال قوی بوده است و این در فوتبال نیز نمود پیدا می کند. برزیلی ها پرتغال را راحت ترین گزینه برای اروپایی ها می دانند که عمدتاً به دلیل زبان مشترک و شباهت های فرهنگی است. نمونه های آن بی شمار است.
در اوایل دهه 2000، دکو یکی از بزرگترین نمایندگان این خرده فرهنگ بود. دکو که در برزیل متولد شد، پرتغالی شد و برای پورتو درخشید و عناوین مهمی مانند قهرمانی در سال 2004 را به دست آورد و بعداً پیراهن تیم ملی پرتغال را پوشید، این درست است. پس از موفقیت، بازیکنان برزیلی دیگری مانند هالک، داوید لوئیز و به ویژه دیوید نرس نیز در تیم های پرتغالی تاریخ ساز شدند و جایگاه برزیل را در اروپا ارتقا دادند.
این ارتباط نه تنها به نفع بازیکنان، بلکه به نفع تیم ها نیز می باشد. فوتبال پرتغال که به کانون نژادپرستی در آمریکای جنوبی تبدیل شده است، از رقابت خود به عنوان مرجعی برای لیگ های بزرگ اروپایی استفاده می کند که سود زیادی از فوتبال برزیل می برند.
مربیان پرتغالی و انتقال آنها به برزیل حضور مربیان پرتغالی در برزیل پس از موفقیت خورخه ژسوس در فلامنگو در سال 2019 به میزان قابل توجهی افزایش یافت. رویکرد تهاجمی و منضبط او، همراه با رویکرد تیم محور، به دستور العملی برای موفقیت تبدیل شده است که بسیاری از سازمان ها آرزوی آن را دارند.
این پدیده منجر به افزایش قابل توجه بهره وری دانشمندان پرتغالی شد. در حال حاضر، برزیل از نظر تعداد مربیان پرتغالی، با 19 مربی پرتغالی در این کشور، در رتبه دوم جهان قرار دارد: کایسینیا (RB Bragantino)، آرتور ژورخه (بوتافوگو)، پتی (کویابا) و آلوارو پاکو (باسکو).
در مورد خورخه ژسوس، معلمی به نام آبل فریرا، در پالمیراس، او مسئول توسعه این «خشونت» است. آبل پس از مدتی در یونان، جایی که مدیریت پائوک را بر عهده داشت، در سال 2020 به پالمیراس پیوست و به سرعت با چندین گل، از جمله دو لیبرتادورس متوالی، به تاثیرگذارترین مربی باشگاه تبدیل شد. موفقیت آنها ثابت کرد که رویکرد مربیان پرتغالی، که به شدت بر قدرت تاکتیکی و آمادگی متکی بود، برای فوتبال برزیل مناسب است.
فهرست مربیان پرتغالی که در سال‌های اخیر به برزیل مهاجرت کرده‌اند، گسترده است و نام‌هایی مانند ویتور پریرا (از مالک کورینتیانس و فلامنگو)، لوئیس کاسترو (از بوتافوگو) و پائولو سوزا (از فلامنگو) را در بر می‌گیرد که نشان می‌دهد تبادلات بین دو تیم کشورها همکاری بیشتری پیدا کرده اند. بسیاری از این مربیان با سابقه کار در لیگ هایی مانند ترکیه، فرانسه، عربستان سعودی و ایتالیا نیز تجربه زیادی در تیم های بین المللی دارند. به عنوان مثال، خورخه ژسوس، تنها مربی ای است که در سه کشور مختلف - برزیل، عربستان سعودی (با الهلال) و ترکیه (با فنرباغچه) قهرمان این روز شده است.
جذب موفقیت‌آمیز مربیان پرتغالی در برزیل درها را به روی باشگاه‌ها باز کرده است تا بازار پرتغال را بیشتر بررسی کنند و متخصصان با استعداد را برای آوردن محصولات جدید و سبک‌های جدید فوتبال به برزیل جذب کنند. در عین حال، مربیان برزیلی این فرصت را دارند که از این تکنیک های جدید بیاموزند و پیشرفت بازیکنان را افزایش دهند. دستاوردهای این مربیان در برزیل فراتر از عناوین کسب شده است و منعکس کننده یک تغییر واقعی در نحوه تفکر و بازی فوتبال در جزایر قناری است.
چالش ها و فرصت ها برای شرکت های ملی در چند سال گذشته، شرکت های برزیلی و پرتغالی با چالش هایی در رقابت بین المللی مواجه بوده اند. برزیل علیرغم اینکه یکی از قدرت های فوتبال جهان است، دوران گذار را پشت سر می گذارد و پس از شکست در مسابقات مقدماتی کوپا آمه ریکا و سختی های جام جهانی 2026 با حضور امپراتوری پرتغال، نیاز به ریکاوری دارد. با این حال، بازیکنانی مانند کریستیانو رونالدو و برناردو سیلوا نیز توانایی تبدیل استعدادهای خود را به موفقیت دارند، به خصوص با ناامیدی از یورو 2024.
همه تیم‌ها توانایی بازگشت به کار را دارند، اما باید به مسائل استراتژیک و تاکتیکی بپردازند. در برزیل درباره نحوه ساختار بازی صحبت های زیادی شده است، چیزی که می توان از مربیان پرتغالی یاد گرفت. در پرتغال، بحث بر سر نحوه مدیریت انتقال تحت هدایت کریستیانو رونالدو وجود دارد، زیرا نام‌های جدیدی از جمله بازیکنانی مانند ژائو فلیکس و دیوگو کاستا شروع به تسلط بر لیگ برتر کرده‌اند.
سهم برزیل و پرتغال در آینده فوتبال فراتر از تحلیل ساده بازیکنان و مربیان است. این گواهی بر دنیای فوتبال است و اینکه چگونه دو کشور با پیوندهای فرهنگی و تاریخی قوی، همچنان بر یکدیگر تأثیر می گذارند. این ارتباط پتانسیل رشد تصاعدی را در سال‌های آینده دارد، به طوری که برزیلی‌های بیشتری از پرتغال به عنوان سکوی پرشی برای رقابت‌های اروپایی استفاده می‌کنند و تعداد بیشتری از پرتغالی‌ها استعدادها را به برزیل می‌آورند.
علاوه بر مسابقات و قاره، این پل بین دو کشور می تواند عامل تعیین کننده ای در موفقیت فوتبال جهان باشد. چه در زمین، چه با حرفه ای های جوان، چه خارج از زمین، با مربیان بزرگ، رابطه برزیل و پرتغال زنده و قوی باقی می ماند و مدرنیته را به ارمغان می آورد و آینده محبوب ترین ورزش جهان را شکل می دهد.