در این مقاله به بررسی تاریخچه قمار در فرهنگ برزیل می پردازیم. اجداد ما به خاطر اعمال و مناسک مذهبی خود که شامل ایجاد و استفاده از نمادها، مانند کارت های تاروت یا بازی های شانسی است، مشهور هستند.
بازی های شانسی که به عنوان شرط بندی نیز شناخته می شوند، با ظهور مسیحیت در برزیل در مسیر استعمار معرفی شدند. اولین رکوردها به قرن شانزدهم برمی گردد، زمانی که اروپا این بازی ها را به بازار سیاه معرفی کرد.
برای مثال در سائوپائولو، موانع یکی از اولین مکانها برای شرطبندی مدرن بود. آنها شهرت مبهم داشتند و بسیاری از آنها برای کمک به معاملات تجاری استفاده می شدند. با این حال، این عمل تا سال 1942 قانونی نشد.
از آن زمان، قمار به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره برزیلی ها، چه در داخل و چه در خارج از کشور تبدیل شده است. در رویدادها و جشنواره های اجتماعی، مانند عروسی ها، تعطیلات و تعطیلات، معمولا دیده می شود که شرکت کنندگان در حال شرط بندی روی بازی های شانسی مختلف هستند.
با این حال، عمل شرط بندی همیشه مورد قبول جامعه مذهبی نبوده است. اعتقاد بر این است که یهودیت و پروتستان، به ویژه در دهه 1800، تلاش کردند تا محدودیت هایی را برای قمار اعمال کنند. در حالی که به طور کامل ممنوع نبود، بسیاری از بازیکنان مجبور شدند آنها را خاموش کنند.
امروزه، حتی پس از صدها سال، عمل شرط بندی همچنان در فرهنگ برزیل به قوت خود باقی است و بر رفتار اقتصادی و اجتماعی بسیاری از برزیلی ها تأثیر می گذارد. بنابراین، قمار از زمان پیدایش در این کشور یک امر ثابت بوده است و تا به امروز به شکل گیری فرهنگ برزیل ادامه می دهد.