(عکس: ویکی‌مدیا کامانز) فوتبال همیشه پیوند بین برزیل و پرتغال بوده است، دو کشور ورزش‌دوست با تاریخی که پیوندهای فرهنگی و تاریخی در هم آمیخته است. این پیوند در طول سال ها چه در انتقال بازیکنان برزیلی به تیم های پرتغالی و چه در انتقال مربیان پرتغالی به تیم های برزیلی در زمین مسابقه قوی تر شده است. این ارتباط بیش از تبادل استعدادها، فوتبال مدرن را در هر دو کشور شکل داد.اخیراً این مشارکت به سایر زمینه ها مانند محبوب ترین سیستم های شرط بندی ورزشی نیز گسترش یافته است. در برزیل و پرتغال، فوتبال به یکی از شلوغ ترین بازارها در این بخش تبدیل شده است. به عنوان مثال، بسیاری از علاقه مندان به ورزش از سهولت استفاده از کد تبلیغاتی Solverde پرتغال، یکی از مقاصد اصلی بازی های این کشور، استفاده کرده اند تا پیش بینی های خود را با اشتیاق بیشتری بعد از بازی ها انجام دهند.
این رویداد منعکس کننده روشی است که فوتبال مردم را دور هم جمع می کند، در حال حاضر نیز در دنیای دیجیتال.
با چالش ها و فرصت ها در سراسر جهان، برزیل و پرتغال همچنان روی یکدیگر در فوتبال تأثیر می گذارند. این تبادل تجربیات و نوآوری ها نه تنها ورزش را غنی می کند، بلکه اهمیت این رابطه تاریخی را که همچنان در بخش های مختلف رشد می کند، تقویت می کند.
واقعیت این است که برزیلی ها و پرتغالی های زیادی هستند که برای توسعه فعالیت تجاری خود در خاک خارجی چند کیلومتر را طی کردند. برخی از آنها را بررسی کنید.
درخشش برزیلی ها در پرتغال روابط برزیل و پرتغال همیشه انعطاف پذیر بوده است و این امر به ویژه در فوتبال مشهود است. بازیکنان برزیلی پرتغال را به دلیل زبان مشترک و شباهت های فرهنگی، پل خوبی برای ورود به فوتبال اروپا می دانند. نمونه های آن بی شمار است.
در اوایل دهه 2000، دکو یکی از بزرگترین نمایندگان این همزیستی بود. دکو که در برزیل متولد شد، یک پرتغالی بومی شد و برای پورتو درخشید و عناوین معتبری مانند لیگ قهرمانان اروپا در سال 2004 به دست آورد. بعدها پیراهن تیم ملی پرتغال را پوشید و یکی از نمادهای فوتبال ملی بود. به دنبال او، برزیلی های دیگری مانند هالک، داوید لوئیز و اخیراً دیوید نرس نیز در باشگاه های پرتغالی تاریخ ساز شدند و حضور برزیل در اروپا را تثبیت کردند.
این تعامل نه تنها برای بازیکنان، بلکه برای تیم ها نیز مفید است. فوتبال پرتغال که به قطب استعدادهای آمریکای جنوبی تبدیل شده است، از باشگاه خود به عنوان ویترینی برای رقابت های اصلی اروپایی استفاده می کند که درآمد هنگفتی از نقل و انتقال ورزشکاران برزیلی ایجاد می کند.
مربیان پرتغالی و تغییرات آنها در برزیل مربیان پرتغالی در برزیل با موفقیت خورخه ژسوس در فلامنگو در سال 2019 بسیار تقویت شدند. در آن سال، عیسی نه تنها قهرمان برزیل و کوپا لیبرتادورس شد، بلکه نحوه بازی فوتبال برزیل را نیز تغییر داد. شروع کرد به بیرون نگاه کردن مربیان، به خصوص مربیان پرتغالی. رویکرد مستقیم و بسیار منظم او، همراه با مدیریت موثر تیم، الگویی از موفقیت بود که بسیاری از تیم ها به دنبال آن بودند.
این تغییر منجر به افزایش قابل توجهی در استخدام مهندسان پرتغالی شد. امروز، برزیل از نظر تعداد مربیان پرتغالی با 19 مربی پرتغالی در این کشور در رده دوم جهان در سال 2019 قرار دارد. نفوذ به تیم های بیشتری در سری A و B گسترش یافته است که شش تای آنها اکنون توسط یک جبهه پرتغالی هدایت می شوند: آبل. فریرا (پالمیراس)، آنتونیو اولیویرا (کورینتیانس)، پدرو کایسینیا (RB). براگانتینو، آرتور خورخه (بوتافوگو)، پتی (کویابا) و آلوارو پاچکو (واسکو).
علاوه بر خورخه ژسوس، پروفسور آبل فریرا از پالمیراس نیز در تقویت این «انقلاب» نقش اساسی داشت. آبل پس از انتقال به یونان، جایی که مدیریت پائوک را بر عهده داشت، در سال 2020 به پالمیراس آمد و بلافاصله به موفق ترین مربی تاریخ باشگاه تبدیل شد و به دستاوردهای بزرگی از جمله دو لیبرتادورس متوالی دست یافت. این پیروزی نشان داد که رویکرد مربیان پرتغالی بر اساس سختگیری تاکتیکی و آمادگی کامل، به خوبی به فوتبال برزیل می خورد.
فهرست مربیان پرتغالی که در سال‌های اخیر از برزیل عبور کرده‌اند بسیار زیاد است و شامل نام‌هایی مانند ویتور پریرا (سابق کورینتیانس و فلامنگو)، لوئیس کاسترو (بوتافوگو سابق) و پائولو سوزا (فلامنگو سابق) است که نشان می‌دهد روند انتقال چگونه است. مانند بین دو کشور به یک نهاد یکپارچه تبدیل شد. بسیاری از این مربیان با حضور در تورنمنت هایی مانند ترکیه، فرانسه، عربستان سعودی و ایتالیا، تجربه بین المللی فراوانی نیز دارند. به عنوان مثال، خورخه ژسوس تنها مربی است که در سه کشور مختلف - برزیل، عربستان سعودی (با الهلال) و ترکیه (با فنرباغچه) قهرمان شده است.
این موفقیت مربیان پرتغالی در برزیل درها را برای باشگاه‌ها باز کرده است تا گزینه‌های بیشتری را در بازار پرتغال جستجو کنند و متخصصانی را جذب کنند که ایده‌ها و رویکردهای جدید را به فوتبال برزیل ارائه می‌کنند. در عین حال، مربیان برزیلی این فرصت را دارند که از این رویکردهای جدید بیاموزند و ورزش ملی را غنی کنند. تاثیر این مربیان در برزیل فراتر از عناوین کسب شده است و نشان دهنده یک تغییر واقعی در نحوه تفکر و بازی فوتبال در جزایر قناری است.
چالش ها و فرصت ها برای تیم های ملی در سال های اخیر، هر دو تیم برزیل و پرتغال با چالش هایی در عرصه بین المللی مواجه بوده اند. برزیل علیرغم اینکه یکی از قدرت های فوتبال جهان است اما لحظه گذار را پشت سر می گذارد و پس از حذف از مرحله یک چهارم نهایی کوپا آمه ریکا و چالش های سال 2026 به دنبال کشف مجدد خود است. ستارگان مسابقات جام جهانی رهبری کردند. توسط پرتغال، مانند کریستیانو رونالدو و برناردو سیلوا، برای تبدیل استعدادهای فردی خود به دستاوردهای جمعی، به ویژه پس از ناامیدکننده یورو 2024، تحت فشار هستند.
هر دو تیم پتانسیل صعود و درخشش دوباره را دارند اما مسائل تاکتیکی و فنی باید اصلاح شود. در برزیل بحث های زیادی در مورد نیاز به مدرن سازی سبک بازی وجود دارد، چیزی که می توان از مربیان پرتغالی یاد گرفت. در پرتغال، بحث در مورد چگونگی مقابله با تغییراتی که در دوران کریستیانو رونالدو رخ داد، وجود دارد، زیرا نسل جدیدی از بازیکنان، از جمله ژائو فلیکس و دیوگو کاستا شروع به هدایت می کنند.
فاصله برزیل و پرتغال در آینده فوتبال تبادل بین برزیل و پرتغال فراتر از یک تبادل ساده بازیکن و مربی است. این بازتابی است از آمیختگی فوتبال جهانی و اینکه چگونه دو کشور که دارای پیوندهای تاریخی و فرهنگی قوی هستند، همچنان بر یکدیگر تأثیر می گذارند. این رابطه می تواند در سال های آینده حتی قوی تر شود، زیرا بازیکنان برزیلی بیشتری از پرتغال به عنوان سکوی پرشی برای فوتبال اروپا استفاده می کنند و مربیان پرتغالی بیشتری دانش خود را به برزیل می آورند.
در دنیایی که به طور فزاینده ای رقابتی و جهانی شده است، این فاصله بین دو کشور می تواند برای هر دو کشور برای پیروزی در فوتبال جهان اساسی باشد. چه در زمین، چه با استعدادهای جوان، چه روی نیمکت، با مربیان برتر، ارتباط برزیل با پرتغال زنده است و حال و آینده محبوب ترین ورزش جهان را مشخص می کند.