. این رابطه در سال های اخیر چه با انتقال بازیکنان برزیلی به تیم های پرتغالی و چه با حضور مربیان پرتغالی در تیم های برزیلی در زمین تقویت شده است. این تعامل بیش از یک تبادل ساده هدایا، فوتبال را در هر دو کشور مدرن کرد.در زمان‌های اخیر، این مشارکت‌ها به حوزه‌های جدیدی مانند شرط‌بندی ورزشی که به طور فزاینده‌ای محبوب می‌شود، گسترش یافته است. در برزیل و پرتغال، فوتبال یکی از فعال ترین بازارها در این بخش بوده است. به عنوان مثال، بسیاری از طرفداران ورزش از راه آسان استفاده از کدهای تبلیغاتی Solverde پرتغال، یکی از بزرگترین خانه های شرط بندی در کشور، برای پیش بینی و پیگیری بازی ها با لذت بسیار استفاده می کنند.
این پدیده نشان می دهد که فوتبال چگونه مردم را حتی در دنیای دیجیتال به هم متصل می کند.
برزیل و پرتغال با چالش ها و فرصت های موجود در عرصه جهانی همچنان به ایفای نقش خود در فوتبال ادامه می دهند. به اشتراک گذاری تجربه و نوآوری نه تنها ورزش را غنی می کند، بلکه اهمیت این رابطه تاریخی را که همچنان در زمینه های مختلف توسعه می یابد، تقویت می کند.
حقیقت این است که برزیلی ها و پرتغالی های زیادی هستند که برای انجام فعالیت حرفه ای خود در خاک خارجی چند کیلومتری را طی کردند. برخی را بررسی کنید.
درخشش برزیلی ها در پرتغال رابطه برزیل و پرتغال همیشه با سهولت تغییرات آب و هوایی مشخص شده است و این امر به ویژه در فوتبال مشهود است. بازیکنان برزیلی با توجه به زبان یکپارچه فرهنگی، پرتغال را دروازه خوبی برای ورود به فوتبال اروپا می دانند. نمونه های آن بی شمار است.
در اوایل دهه 2000، دکو یکی از نمایندگان این همزیستی بود. دکو متولد برزیل، شهروند پرتغالی شد و برای پورتو بازی کرد و جام های مهمی مانند لیگ قهرمانان اروپا را در سال 2004 به دست آورد. او بعداً پیراهن تیم ملی پرتغال را پوشید و به یکی از نمادهای فوتبال این کشور تبدیل شد. به دنبال او، برزیلی های دیگری مانند هالک، داوید لوئیز و اخیراً داوید نرس نیز در باشگاه های پرتغالی تاریخ ساز شدند و حضور برزیل در قاره اروپا را تایید کردند.
این رابطه نه تنها به نفع بازیکنان، بلکه به نفع تیم ها نیز هست. فوتبال پرتغال که جولانگاه استعدادهای آمریکای جنوبی بوده است، از لیگ خود به عنوان ویترین لیگ های اصلی اروپا استفاده می کند که از نقل و انتقالات بازیکنان برزیلی سود زیادی می برد.
مربیان پرتغالی و انقلاب آنها در برزیل پس از موفقیت خورخه ژسوس در فلامنگو در سال 2019، حضور مربیان پرتغالی در برزیل به طور قابل توجهی افزایش یافت. در آن سال، عیسی نه تنها قهرمان کمپئوناتو برازیلیرو و کوپا لیبرتادورس شد، بلکه نحوه بازی فوتبال را تغییر داد . برزیل شروع به دریافت مربیان خارجی، عمدتا از پرتغال کرد. رویکرد مستقیم و اخلاقی او، همراه با مدیریت خوب تیم، الگویی از موفقیت شد که بسیاری از تیم ها به دنبال آن بودند.
این عوامل منجر به افزایش قابل توجهی در استخدام تکنسین های پرتغالی شد. امروز، برزیل از نظر تعداد مربیان پرتغالی با 19 مربی پرتغالی در این کشور در رده دوم جهان در سال 2019 قرار دارد. این تأثیر روی چندین تیم در بخش A و B بود که شش تای آنها توسط پرتغالی مدیریت می شوند: آبل فریرا (پالمیراس) ) ، آنتونیو اولیویرا (کورینتیانس)، پدرو کایسینها (آر بی براگانتینو)، آرتور خورخه (بوتافوگو)، پتی (کویابا) و آلوارو پاچکو (واسکو).
علاوه بر خورخه ژسوس، مربی آبل فریرا از پالمیراس نیز نقش مهمی در تقویت این «انقلاب» داشت. آبل پس از یک دوره موفقیت آمیز در یونان، جایی که هدایت پائوک را برعهده داشت، در سال 2020 به پالمیراس رسید و بلافاصله با موفقیت‌های فراوان، از جمله دو لیبرتادورس متوالی، به موفق‌ترین مربی تاریخ باشگاه تبدیل شد. این موفقیت نشان داد که سبک مربی پرتغالی بر اساس شدت و آمادگی برای فوتبال برزیل مناسب است.
فهرست مربیان پرتغالی که طی سال‌ها از برزیل عبور کرده‌اند طولانی است و شامل نام‌هایی مانند ویتور پریرا (کورینتیانس سابق و فلامنگو)، لوئیس کاسترو (بوتافوگو سابق) و پائولو سوزا (فلامنگو سابق) است که نشان می‌دهد چگونه بورس بین دو کشور به یک روند مشترک تبدیل شده است. بسیاری از این مربیان با سابقه کار در لیگ هایی مانند ترکیه، فرانسه، عربستان سعودی و ایتالیا، تجربه بین المللی نیز دارند. به عنوان مثال، خورخه ژسوس، تنها مربی ای است که در سه کشور مختلف - برزیل، عربستان سعودی (با الهلال) و ترکیه (با فنرباغچه) جام ها را به دست آورده است.
این موفقیت مربیان پرتغالی در برزیل درها را به روی باشگاه ها باز کرده است تا گزینه های بیشتری را در بازار پرتغال پیدا کنند و متخصصانی را جذب کنند که ایده های جدید و آخرین اخبار را به فوتبال برزیل می آورند. در عین حال، مربیان برزیلی این فرصت را دارند که با این سیستم جدید آشنا شوند و این ورزش را در این کشور غنی کنند. تأثیر این مربیان در برزیل فراتر از عناوین کسب شده است، این نشان دهنده یک انقلاب واقعی در طرز تفکر و بازی فوتبال در قناری است.
موانع و فرصت‌ها برای تیم‌های ملی در سال‌های اخیر، هر دو تیم برزیل و پرتغال در سطح بین‌المللی با مشکلاتی مواجه بوده‌اند. برزیل با وجود اینکه یکی از قدرت های فوتبال جهان است، اما در مرحله گذار است و پس از حذف در مرحله یک چهارم نهایی کوپا آمه ریکا و مشکلاتی در راهیابی به جام جهانی 2026 با هدایت ستارگانی چون کریستیانو، دوباره به دنبال یافتن پای خود است. . رونالدو و برناردو سیلوا نیز برای ارائه استعدادهای فردی خود تحت فشار هستند، به خصوص پس از ناامیدکننده یورو 2024.
هر دو تیم پتانسیل صعود و درخشش مجدد را دارند اما باید مشکلات فنی و فنی خود را تغییر دهند. در برزیل صحبت های زیادی در مورد اصلاح سبک بازی وجود دارد، چیزی که می توان از مربیان پرتغالی یاد گرفت. در پرتغال، بحث در مورد چگونگی برخورد با انتقال پس از دوران کریستیانو رونالدو وجود دارد، زیرا نسل جدیدی از جمله بازیکنانی مانند ژائو فلیکس و دیوگو کاستا شروع به رهبری می کنند.
پل برزیل - پرتغال برای آینده فوتبال تبادل بین برزیل و پرتغال چیزی بیش از یک تبادل ساده بازیکنان و مربیان است. این بازتابی از دنیای فوتبال است و اینکه چگونه دو کشور با پیوندهای تاریخی و فرهنگی قوی، همچنان بر یکدیگر تأثیر می گذارند. این رابطه پتانسیل رشد بیشتری را در سال های آینده دارد، زیرا بازیکنان برزیلی بیشتری از پرتغال به عنوان منبع فوتبال اروپا استفاده می کنند و مربیان پرتغالی بیشتری مهارت های خود را به برزیل می آورند.
برای رقابتی شدن بیشتر در جهان، این پل بین دو کشور می تواند منشا موفقیت هر دو کشور در فوتبال باشد. چه در زمین، چه با استعدادهای جوان، چه روی نیمکت، با مربیان بزرگ، رابطه برزیل و پرتغال زنده و قوی باقی می ماند و زمان و آینده مشهورترین ورزش جهان را تغییر می دهد.