(اعتبار تصویر: Wikimedia Commons) فوتبال اتحادی بود که برزیل و پرتغال را متحد کرد، دو کشور پرشور ورزش و با تاریخ غنی از فرهنگ و تاریخ. در طول سال ها، این همکاری در زمین تقویت شد، چه از طریق انتقال بازیکنان برزیلی به باشگاه های پرتغالی و چه از طریق حضور مربیان پرتغالی در تیم های برزیلی. این همکاری بیش از یک تبادل ساده استعدادها، فوتبال حرفه ای را در هر دو کشور متحول کرد.در زمان‌های اخیر، این مشارکت به مکان‌های جدیدی مانند کازینوها گسترش یافته است که به طور فزاینده‌ای محبوب می‌شوند. در برزیل و پرتغال، فوتبال به یکی از شلوغ ترین بازارهای منطقه تبدیل شده است. به عنوان مثال، بسیاری از علاقه مندان به ورزش از کد تبلیغاتی Solverde پرتغال، یکی از اصلی ترین خانه های شرط بندی در کشور استفاده کرده اند تا پیش بینی های خود را انجام دهند و با اشتیاق فراوان این ورزش را دنبال کنند.
این پدیده نشان می دهد که فوتبال چگونه مردم را در حال حاضر در دنیای دیجیتال به هم متصل می کند.
برزیل و پرتغال با چالش ها و فرصت های موجود در عرصه جهانی، در فوتبال دست به دست هم می دهند. این تبادل دانش و نوآوری نه تنها ورزش را غنی می کند، بلکه اهمیت این مشارکت تاریخی را که همچنان در چندین جبهه گسترش می یابد، برجسته می کند.
حقیقت این است که برزیلی ها و پرتغالی های زیادی هستند که برای انجام کارهای حرفه ای خود در خاک خارجی چند کیلومتر را طی کردند. برخی از آنها را بررسی کنید.
سفیران برزیل در پرتغال روابط بین برزیل و پرتغال همیشه با آشنایی بوده است و این امر به ویژه در فوتبال مشهود است. بازیکنان برزیلی به لطف زبان مشترک و فرهنگ مشابه، پرتغال را دروازه خوبی برای ورود به فوتبال اروپا می دانند. نمونه های آن بی شمار است.
در اوایل دهه 2000، دکو یکی از نمایندگان اصلی این همبستگی بود. دکو در برزیل متولد شد و شهروند پرتغالی شد و پورتو را تحت تاثیر قرار داد و جام های مهمی مانند لیگ قهرمانان اروپا در سال 2004 را به دست آورد. بعدها او پیراهن تیم ملی پرتغال را پوشید و یکی از ستاره های فوتبال ملی بود. به دنبال او، برزیلی های دیگری مانند هالک، داوید لوئیز و اخیراً دیوید نرس نیز در باشگاه های پرتغالی تاریخ ساز شدند و حضور برزیل در رقابت های اروپایی را تثبیت کردند.
این همکاری نه تنها به نفع بازیکنان، بلکه برای باشگاه ها نیز می باشد. فوتبال پرتغال که به جولانگاه بازیکنان آمریکای جنوبی تبدیل شده است، از قهرمانی خود به عنوان ویترین بزرگ ترین لیگ های اروپا استفاده می کند که با جذب بازیکنان برزیلی درآمد زیادی به همراه دارد.
مربیان پرتغالی و پیشرفت آنها در برزیل حضور مربیان پرتغالی در برزیل پس از پیروزی خورخه ژسوس مقابل فلامنگو در سال 2019 به طور تصاعدی رشد کرد. در آن سال عیسی نه تنها قهرمان برزیل و کوپا لیبرتادورس شد، بلکه فرمت بازی برزیل را نیز تغییر داد. آغاز شد. . مربیان خارجی به خصوص از پرتغال را ببینید. سبک تاکتیکی دقیق تر و منضبط تر او، همراه با مدیریت عالی تیم، الگویی برای موفقیتی بود که بسیاری از باشگاه ها به دنبال آن بودند.
این پدیده منجر به افزایش قابل توجهی در جذب صنعتگران پرتغالی شد. امروزه برزیل با 19 مربی پرتغالی در این کشور از سال 2019، دومین مربی پرتغالی در جهان را دارد. این نفوذ در چندین باشگاه سری A و B گسترش یافته است و شش نفر از آنها در حال حاضر توسط پرتغالی هدایت می شوند: Abel Ferreira ( پالمیراس)، آنتونیو اولیویرا (آباکورینسو)، پدرو کایسینها (آر بی براگانتینو)، آرتور خورخه (بوتافوگو)، پتی (کویابا) و آلوارو پاچکو (آباواسکو).
علاوه بر خورخه ژسوس، مربی آبل فریرا در پالمیراس نیز در تأیید این «انقلاب» نقش اساسی داشت. آبل پس از مدتی در یونان، جایی که هدایت پائوک را برعهده داشت، در سال 2020 به پالمیراس رسید و با موفقیت‌های بی‌شمار، از جمله بردن دو لیبرتادورس متوالی، به سرعت به موفق‌ترین مربی تاریخ باشگاه تبدیل شد. این پیروزی نشان داد که سبک مربیگری پرتغال بر اساس تاکتیک های فشرده و آمادگی دقیق، برای فوتبال برزیل مناسب است.
فهرست مربیان پرتغالی که در سال‌های اخیر از برزیل عبور کرده‌اند گسترده است و شامل نام‌هایی مانند ویتور پریرا (سابق کورینتیانس و فلامنگو)، لوئیس کاسترو (بوتافوگو سابق) و پائولو سوزا (فلامنگو سابق) است که نشان دهنده نحوه تبادلات بین دو کشور به یک رویه ثابت تبدیل شده اند. اکثر این مربیان با سابقه کار در لیگ هایی مانند ترکیه، فرانسه، عربستان سعودی و ایتالیا، تجربه بین المللی زیادی نیز دارند. به عنوان مثال، خورخه ژسوس تنها مربی ای است که در سه کشور مختلف برزیل، عربستان سعودی (با الهلال) و ترکیه (با فنرباغچه) جام ها را به دست آورده است.
این موفقیت مربیان پرتغالی در برزیل درها را برای باشگاه‌ها باز کرده است تا گزینه‌های دیگری را در بازار پرتغال بررسی کنند و افراد حرفه‌ای را بیاورند که دیدگاه‌ها و تاکتیک‌های جدید را به فوتبال برزیل بیاورند. در عین حال، مربیان برزیلی این فرصت را دارند که با این تکنیک های جدید آشنا شوند که باعث غنای ورزش در این کشور می شود. کاری که این مربیان در برزیل انجام دادند فراتر از جام هایی است که آنها به دست آوردند، این نشان دهنده یک انقلاب واقعی در طرز تفکر و بازی فوتبال در قناری است.
چالش ها و فرصت ها برای تیم های ملی در سال های اخیر، تیم های برزیل و پرتغال با چالش هایی در عرصه بین المللی مواجه بوده اند. برزیل، علیرغم اینکه یکی از قدرتمندترین کشورهای فوتبال جهان است، دوران گذار را پشت سر می گذارد و پس از حذف در مرحله یک چهارم نهایی کوپا آمه ریکا با مشکلاتی در راهیابی به جام جهانی 2026، به دنبال یافتن دوباره خود است. توسط پرتغال ستارگانی مانند کریستیانو رونالدو و برناردو سیلوا نیز با فشارهایی روبرو هستند تا استعدادهای فردی خود را به دارایی های جمعی تبدیل کنند، به خصوص پس از رقابت ناامیدکننده آنها در یورو 2024.
هر دو تیم پتانسیل پیشرفت و درخشش مجدد را دارند، اما باید از نظر تاکتیکی و فنی خود را تنظیم کنند. در برزیل بحث های زیادی در مورد نیاز به مدرن سازی سبک بازی وجود دارد، چیزی که می توان از کادر مربیگری پرتغال آموخت. در پرتغال، بحث در مورد چگونگی برخورد با تغییرات پس از دوران کریستیانو رونالدو وجود دارد، زیرا نسل جدیدی از جمله ژائو فلیکس و دیوگو کاستا رهبری می‌کنند.
پل برزیل-پرتغال برای آینده فوتبال تبادل بین برزیل و پرتغال فراتر از تبادل ساده بازیکنان و مربیان است. این نشان می دهد که چگونه فوتبال در مقیاس جهانی تغییر کرده است و چگونه دو کشور با پیوندهای عمیق تاریخی و فرهنگی به تعامل ادامه می دهند. این همکاری در سال‌های آینده پتانسیل تشدید را دارد و بسیاری از بازیکنان برزیلی از پرتغال به عنوان سکوی پرشی برای فوتبال اروپا استفاده می‌کنند و بسیاری از مربیان پرتغالی دانش خود را به برزیل می‌آورند.
در یک محیط رقابتی و جهانی شدن فزاینده، این پل بین دو کشور می تواند برای موفقیت هر دو در فوتبال جهان اساسی باشد. چه در زمین، چه با استعدادهای جوان، چه روی نیمکت، با مربیان برتر، همکاری برزیل و پرتغال زنده و قوی باقی می ماند و حال و آینده محبوب ترین ورزش جهان را شکل می دهد.