(عکس: Wikimedia Commons) فوتبال همیشه پیوندی بین برزیل و پرتغال بوده است، دو کشور پرشور ورزش و با تاریخ در هم تنیده با پیوندهای فرهنگی و تاریخی. با گذشت سال ها رابطه در زمین چه با انتقال بازیکنان برزیلی به باشگاه های پرتغالی و چه با حضور مربیان پرتغالی در تیم برزیل تشدید شده است. این تعامل بیش از یک تبادل صرف استعداد، فوتبال مدرن را در هر دو کشور شکل داد.در زمان‌های اخیر، این مشارکت در حوزه‌های جدیدی مانند پلتفرم‌های شرط‌بندی ورزشی که به طور فزاینده‌ای محبوب هستند، گسترش یافته است. در برزیل و پرتغال، فوتبال به یکی از شلوغ ترین بازارها در این بخش تبدیل شده است. به عنوان مثال، بسیاری از علاقه مندان به ورزش از سهولت استفاده از کد تبلیغاتی Solverde پرتغال، یکی از اصلی ترین خانه های شرط بندی در این کشور، استفاده کرده اند تا پیش بینی های خود را انجام دهند و بازی ها را با هیجان بیشتری دنبال کنند.
این نشان می دهد که چگونه فوتبال مردم را به هم متصل می کند، و اکنون نیز در دنیای دیجیتال.
برزیل و پرتغال با چالش‌ها و فرصت‌های موجود در عرصه جهانی، به تأثیرگذاری بر یکدیگر در فوتبال ادامه می‌دهند. تبادل تجربیات و نوآوری ها نه تنها باعث غنای این ورزش می شود، بلکه اهمیت این رابطه تاریخی را نیز تقویت می کند، که همچنان در چندین جبهه به تکامل خود ادامه می دهد.
در واقع برزیلی ها و پرتغالی های زیادی هستند که برای انجام فعالیت حرفه ای خود در خاک خارجی چند کیلومتری را طی کردند. برخی را ببینید.
برزیلی هایی که در پرتغال درخشیدند رابطه برزیل و پرتغال همیشه با سهولت سازگاری متقابل مشخص شده است و این امر به ویژه در فوتبال مشهود است. بازیکنان برزیلی با توجه به زبان مشترک و شباهت های فرهنگی، پرتغال را دروازه خوبی برای ورود به فوتبال اروپا می دانستند. نمونه های زیادی از این وجود دارد.
در اوایل دهه 2000، دکو یکی از بزرگترین نمایندگان همزیستی بود. دکو متولد برزیل، شهروند پرتغالی شد و برای پورتو درخشید و عناوین مهمی مانند لیگ قهرمانان را در سال 2004 به دست آورد. پس از آن، پیراهن تیم ملی پرتغال را پوشید و به یکی از نمادهای فوتبال این کشور تبدیل شد. به دنبال او، برزیلی های دیگری مانند هالک، داوید لوئیز و اخیراً داوید نرس نیز در باشگاه های پرتغالی تاریخ ساز شدند و حضور برزیل را در صحنه اروپا تثبیت کردند.
این ارتباط نه تنها به بازیکنان، بلکه به باشگاه ها نیز کمک می کند. فوتبال پرتغال که به بهشت استعدادهای آمریکای جنوبی تبدیل شده است، از لیگ خود به عنوان ویترین لیگ های بزرگ اروپایی استفاده می کند و درآمد هنگفتی از نقل و انتقال ورزشکاران برزیلی به دست می آورد.
مربیان پرتغالی و انقلاب آنها در برزیل حضور مربیان پرتغالی در برزیل پس از پیروزی خورخه ژسوس در فلامنگو در سال 2019 به طور تصاعدی رشد کرد. امسال عیسی نه تنها قهرمان کمپئوناتو برازیلیرو و تاچا لیبرتادورس شد، بلکه نحوه بازی فوتبال را نیز تغییر داد. برزیلی شروع کرد. مربیان خارجی به خصوص مربیان پرتغالی را ببینید. سبک تاکتیکی مستقیم و منضبط تر او، همراه با مدیریت موثر تیم، به عنوان الگویی از موفقیت بود که بسیاری از باشگاه ها شروع به جستجوی آن کردند.
این امر منجر به افزایش استخدام تکنسین های پرتغالی شد. امروزه، برزیل از نظر تعداد مربیان پرتغالی با 19 مربی پرتغالی در این کشور در رده دوم جهان در سال 2019 قرار دارد. نفوذ این باشگاه در چندین باشگاه در سری A و B گسترش یافته است که شش نفر از آنها در حال حاضر توسط پرتغالی هدایت می شوند: آبل. فریرا (پالمیراس)، آنتونیو اولیویرا (کورینتیانس)، پدرو کایسینیا (آر بی براگانتینو)، آرتور خورخه (بوتافوگو)، پتی (کویابا) و آلوارو پاچکو (واسکو).
علاوه بر خورخه ژسوس، مربی آبل فریرا از پالمیراس نیز در تحکیم «انقلاب» نقش اساسی داشت. آبل پس از مدتی در یونان، جایی که هدایت پائوک را بر عهده داشت، در سال 2020 به پالمیراس رسید و به سرعت با موفقیت‌های قابل توجهی از جمله دو لیبرتادورس متوالی، به موفق‌ترین مربی تاریخ باشگاه تبدیل شد. موفقیت آنها نشان داد که روش مربیان پرتغالی، مبتنی بر دقت تاکتیکی و آمادگی کامل، کاملاً با فوتبال برزیل سازگار است.
فهرست مربیان پرتغالی که در سال‌های اخیر از برزیل عبور کرده‌اند گسترده است و شامل نام‌هایی مانند ویتور پریرا (سابق کورینتیانس و فلامنگو)، لوئیس کاسترو (بوتافوگو سابق) و پائولو سوزا (فلامنگو سابق) است و نشان می‌دهد که چه تبادل نظری صورت گرفته است. مانند است. بین دو کشور در حال حاضر به یک روند تلفیقی تبدیل شده است. اکثر این مربیان با سابقه کار در لیگ هایی مانند ترکیه، فرانسه، عربستان سعودی و ایتالیا، تجربه بین المللی فراوانی نیز دارند. به عنوان مثال، خورخه ژسوس، تنها مربی ای است که در سه کشور مختلف - برزیل، عربستان سعودی (با الهلال) و ترکیه (با فنرباغچه) قهرمان شده است.
موفقیت مربیان پرتغالی در برزیل درها را به روی باشگاه هایی باز کرده است که به دنبال گزینه های بیشتری در بازار پرتغال هستند و حرفه ای ها را جذب می کند که دیدگاه ها و به روز رسانی های تاکتیکی جدیدی را به فوتبال برزیل ارائه می دهند. در عین حال، مربیان برزیلی این فرصت را دارند که از این روش‌های جدید بیاموزند و صحنه ورزش کشور را غنی کنند. تاثیر مربیان در برزیل فراتر از عناوین کسب شده است و نشان دهنده یک انقلاب واقعی در نحوه تفکر و بازی فوتبال در جزایر قناری است.
چالش ها و فرصت ها برای تیم های ملی در سال های اخیر، تیم های برزیل و پرتغال با چالش هایی در عرصه بین المللی مواجه بوده اند. برزیل علیرغم اینکه یکی از قدرت های فوتبال جهان است، لحظه گذار را پشت سر می گذارد و پس از حذف در مرحله یک چهارم نهایی کوپا آمه ریکا و مشکلات در مقدماتی جام جهانی 2026 پرتغال، به دنبال یافتن دوباره خود است. تحت هدایت ستارگانی مانند کریستیانو رونالدو و برناردو سیلوا نیز برای تبدیل استعدادهای فردی خود به دستاوردهای جمعی، به ویژه پس از ناامیدکننده یورو 2024، تحت فشار هستند.
هر دو تیم پتانسیل صعود و درخشش دوباره را دارند، اما باید مسائل تاکتیکی و فنی را تنظیم کنند. در برزیل صحبت های زیادی در مورد نیاز به مدرن سازی سبک بازی آنها وجود دارد که می توان از مربیان پرتغالی یاد گرفت. در پرتغال، بین بازیکنانی مانند ژائو فلیکس و دیوگو کاستا که شروع به رهبری کردند، بحثی در مورد چگونگی ایجاد تغییر بعد از دوران کریستیانو رونالدو برای نسل جدید وجود دارد.
پل برزیل و پرتغال برای آینده فوتبال تبادل بین برزیل و پرتغال فراتر از تبادل ساده بازیکنان و مربیان است. این بازتابی از جهانی شدن فوتبال است و اینکه چگونه دو کشور با پیوند تاریخی و فرهنگی قوی، همچنان بر یکدیگر تأثیر می گذارند. این ارتباط پتانسیل تشدید بیشتری را در سال های آینده دارد، زیرا بازیکنان برزیلی بیشتری از پرتغال به عنوان سکوی پرشی برای فوتبال اروپا استفاده می کنند و مربیان پرتغالی بیشتری فناوری خود را به برزیل می آورند.
در یک سناریوی رقابتی و جهانی شده، پل ارتباطی بین دو کشور می تواند برای موفقیت هر دو در دنیای فوتبال اساسی باشد. چه در زمین، چه با استعدادهای جوان، چه روی نیمکت، با مربیان برتر، رابطه برزیل و پرتغال زنده و قوی باقی می ماند و حال و آینده محبوب ترین ورزش جهان را شکل می دهد.