(عکس: Wikimedia Commons) فوتبال همیشه رابط بین برزیل و پرتغال بوده است، دو کشور پرشور ورزش و با تاریخی در هم تنیده با پیوندهای فرهنگی و تاریخی. این رابطه در زمین در سال های گذشته با انتقال بازیکنان برزیلی به باشگاه های پرتغالی و حضور مربیان پرتغالی در تیم های برزیلی تقویت شده است. این تعامل بیش از تبادل استعدادها، فوتبال مدرن را در هر دو کشور شکل داد.اخیراً، این مشارکت در زمینه های جدیدی مانند پلت فرم شرط بندی ورزشی که به طور فزاینده ای محبوب است، گسترش یافته است. در برزیل و پرتغال، فوتبال یکی از شلوغ ترین بازارها در این بخش است. به عنوان مثال، بسیاری از علاقه مندان به ورزش از سهولت استفاده از کدهای تبلیغاتی Solverde Portugal، یکی از شرکت های شرط بندی اصلی در پرتغال، برای پیش بینی و تماشای بازی ها با هیجان بیشتری استفاده می کنند.
این پدیده منعکس کننده روشی است که فوتبال مردم را دور هم جمع می کند، حتی در دنیای دیجیتال.
برزیل و پرتغال با چالش ها و فرصت های موجود در عرصه جهانی، همچنان بر یکدیگر در دنیای فوتبال تأثیر می گذارند. این تبادل تجربیات و نوآوری نه تنها ورزش را غنی می کند، بلکه اهمیت این رابطه تاریخی را که در بسیاری از جنبه ها به تکامل خود ادامه می دهد، تقویت می کند.
حقیقت این است که برزیلی ها و پرتغالی های زیادی هستند که چندین کیلومتر دورتر زندگی می کنند تا فعالیت های حرفه ای خود را در سرزمین های خارجی انجام دهند. برخی از آنها را بررسی کنید.
درخشش برزیلی ها در پرتغال روابط بین برزیل و پرتغال همیشه با سازگاری متقابل مشخص شده است، به ویژه در فوتبال. با توجه به شباهت های زبانی و فرهنگی مشترک، بازیکنان برزیلی پرتغال را دروازه ای عالی برای ورود به فوتبال اروپا می دانند. نمونه های بیشماری از این دست وجود دارد.
در اوایل دهه 2000، دکو یکی از بهترین نمایندگان این همزیستی بود. دکو در برزیل متولد شد و شهروند پرتغالی شد و برای پورتو درخشید و عناوین مهمی از جمله لیگ قهرمانان اروپا در سال 2004 به دست آورد. بعداً لباس تیم ملی پرتغال را پوشید و به یکی از نمادهای فوتبال ملی تبدیل شد. به دنبال او، برزیلی های دیگری مانند فولک، داوید لوئیز و اخیراً دیوید نرس نیز در باشگاه های پرتغالی تاریخ ساز شدند و حضور برزیل را در صحنه اروپا تثبیت کردند.
این ارتباط نه تنها برای بازیکن، بلکه به نفع باشگاه است. فوتبال پرتغال که جولانگاه استعدادهای آمریکای جنوبی است، از لیگ خود به عنوان ویترین لیگ های برتر اروپا استفاده می کند و درآمد قابل توجهی از نقل و انتقالات برزیل به دست می آورد.
مربیان پرتغالی و انقلاب مربیگری پرتغالی در برزیل پس از موفقیت خورخه ژسوس در فلامنگو در سال 2019، حضور مربیان پرتغالی در برزیل به طرز چشمگیری افزایش یافت. در آن سال عیسی نه تنها قهرمان کمپئوناتو برازیلیرو و کوپا لیبرتادورس شد، بلکه نحوه شروع فوتبال برزیل را نیز تغییر داد. با مربیان خارجی به خصوص مربیان پرتغالی آشنا شوید. سبک تاکتیکی مستقیم و منضبط تر او، همراه با مدیریت موثر تیم، به عنوان الگوی موفقیت برای بسیاری از باشگاه ها عمل کرد.
این پدیده باعث افزایش چشمگیر استخدام مهندسان پرتغالی شد. برزیل در حال حاضر از نظر تعداد مربیان پرتغالی با 19 مربی پرتغالی در این کشور از سال 2019 در رتبه دوم جهان قرار دارد. نفوذ آنها به چندین باشگاه در سری A و B گسترش یافته است که شش نفر از آنها در حال حاضر توسط پرتغالی هدایت می شوند. آبل فریرا (پالمیراس)، آنتونیو اولیویرا (کورینتیانس)، پدرو کایسینیا (آر بی براگانتینو)، آرتور خورخه (بوتافوگو)، پتی (کویابا)، آلوارو پاچکو (واسکو).
علاوه بر خورخه ژسوس، آبل فریرا، مربی پالمیراس نیز در تثبیت این «انقلاب» مؤثر بود. آبل پس از مدتی در یونان با پائوک، در سال 2020 به پالمیراس آمد و به سرعت به موفق ترین مربی تاریخ باشگاه تبدیل شد و دستاوردهای مهمی از جمله قهرمانی لیبرتادورس برای دومین سال متوالی داشت. این موفقیت نشان داد که روش مربی پرتغالی مبتنی بر دقت تاکتیکی و آمادگی کامل، کاملاً با فوتبال برزیل همخوانی دارد.
فهرست رهبران پرتغالی که در سال‌های اخیر به برزیل سفر کرده‌اند، گسترده است و شامل نام‌هایی مانند ویتور پریرا (سابق کورینتیانس و فلامنگو)، لوئیس کاسترو (بوتافوگو سابق) و پائولو سوزا (فلامنگو سابق) با پرتغال است. تعامل بین مدیران را ببینید. هر دو کشور تمایل به ادغام دارند. اکثر این مربیان با سابقه کار در لیگ هایی مانند ترکیه، فرانسه، عربستان سعودی و ایتالیا، تجربه بین المللی زیادی نیز دارند. به عنوان مثال، خورخه ژسوس تنها مربی ای است که در سه کشور مختلف قهرمان شده است: برزیل، عربستان سعودی (با الهلال) و ترکیه (با فنرباغچه).
این موفقیت مربی پرتغالی در برزیل درها را به روی باشگاه باز کرد تا گزینه های بیشتری را در بازار پرتغال بررسی کند و متخصصانی را جذب کند که دیدگاه ها و به روز رسانی های تاکتیکی جدیدی را به فوتبال برزیل ارائه می دهند. در عین حال، مربیان برزیلی این فرصت را خواهند داشت که از این روش‌های جدید بیاموزند و صحنه ورزش این کشور را غنی کنند. تأثیر این مربیان در برزیل فراتر از عناوینی است که به دست آوردند، آنها واقعاً انقلابی در نحوه تفکر و بازی فوتبال در جزایر قناری ایجاد کردند.
چالش ها و فرصت ها برای تیم های ملی هر دو تیم برزیل و پرتغال در سال های اخیر در صحنه بین المللی با چالش هایی روبرو بوده اند. برزیل با وجود اینکه یکی از قدرت های فوتبال جهان است، دوران گذار را پشت سر می گذارد و پس از حذف در مرحله یک چهارم نهایی کوپا آمه ریکا و پشت سر گذاشتن مشکلات در مسابقات مقدماتی جام جهانی 2026 به رهبری پرتغال، به دنبال بازسازی است. ستارگانی مانند کریستیانو رونالدو و برناردو سیلوا نیز تحت فشار هستند تا استعدادهای فردی خود را به نتایج جمعی تبدیل کنند، به خصوص پس از ناامیدکننده یورو 2024.
هر دو تیم پتانسیل صعود و درخشش را دارند اما مسائل تاکتیکی و فنی باید اصلاح شود. در برزیل بحث های زیادی در مورد نیاز به مدرن کردن سبک بازی آنها وجود دارد و آنها می توانند از سرمربی پرتغالی یاد بگیرند. نسل جدیدی از جمله بازیکنانی مانند ژائو فلیکس و دیوگو کاستا شروع به هدایت در پرتغال کرده‌اند و بحث‌هایی درباره نحوه مدیریت انتقال پس از دوران کریستیانو رونالدو در جریان است.
پلی بین برزیل و پرتغال در آینده فوتبال تبادل بین برزیل و پرتغال چیزی فراتر از تبادل بازیکن و مربی است. این نشان دهنده جهانی شدن فوتبال و تداوم نفوذ هر دو کشور است که دارای پیوندهای تاریخی و فرهنگی قوی با یکدیگر هستند. این ارتباط قرار است در سال‌های آینده حتی قوی‌تر شود و بازیکنان برزیلی بیشتری از پرتغال به عنوان سکوی پرشی برای فوتبال اروپا استفاده کنند و مربیان پرتغالی بیشتری دانش خود را به برزیل بیاورند.
در یک سناریوی رقابتی و جهانی شدن روزافزون، این پل بین دو کشور می تواند مبنای موفقیت آنها در فوتبال جهان باشد. چه استعدادهای جوان در زمین و چه مربیان برتر روی نیمکت، رابطه برزیل و پرتغال زنده و پایدار است و حال و آینده محبوب ترین ورزش جهان را شکل می دهد.